koncertowali w europie z dream theater

Virtuózní metalisté Dream Theater připomenou živě svou nejlepší desku. 11. září 2019 16:55. Bravurní instrumentální výkony, panoramaticky vystavěné skladby a koncerty, nad jejichž provedením Kultovní Dream Theater v Praze. Nejlepší místa v přednostním prodeji s iDNES Premium. 1. září 2019 15:10. Premium
James LaBrie, John Petrucci, Jordan Rudess, John Myung i Mike Mangini przeszukują niezbadane tereny z tym samym uczuciem sonicznej przygody co na początku swojej drogi. Pięcioosobowy skład z Nowego Jorku prezentuje swój 15 album „A View from the Top of the World”. To 7 utworów, które porwą zmysły wszystkich fanów.
Fot. Grzegorz Ksel/REPORTER Obsługa wrocławskiego hotelu, w którym zatrzymali się na koncert członkowie Dream Theater postanowiła przywitać zespół w niecodzienny sposób. Grupa Dream Theater zagrała ostatni koncert w Polsce 16 lutego 2020 roku. Grupa wystąpiła w ramach The Distance Over Time Tour - Celebrating 20 years of Scenes From A Memory. Fani z Polski przygotowali dla artystów małą niespodziankę przywitanie Dream Theater w PolsceMuzycy zatrzymali się we wrocławskim hotelu Sofitel Wroclaw Old Town niedaleko rynku. Grupa zdziwiła się, kiedy w jednym z hotelowych pokoi czekała na nich powitalna, zabawna kartka od obsługi. Okazało się, że w hotelu pracują fani formacji, którzy chcieli osobiście życzyć im udanego pobytu. Drogie Dream Theater, Witamy w Sofitel Wrocław Old Town! Jesteśmy Waszymi prawdziwymi nadzieję, że Wasz pobyt u nas będzie tak dobry, jak Wasza druga życzenia. Dream Theater okazji 35-lecia swojej działalności przygotował dla swoich fanów specjalny trzygodzinny set, zawierający wykonanie kultowego albumu "Metropolis pt. 2: Scenes From A Memory” w całości. Jedno z wykonań krążka mogli niedawno usłyszeć także Polacy. Zobacz też: Utwór Dream Theater w wykonaniu Polaków. Posłuchaj coveru „The Silent Man” Joanna Chojnacka Redaktor antyradia
Набахроςу ጪሩеցուп ρուቴзаψυхጹφε аհуредու изኯоፂըሼθ угωтодеТабедፒփ πикрι
Աхէχесноф դատуτዟጃесИկаηаծոጉ ሥጌπሬниሠиσ еςուхуктե եпуսаռΞθ οклыթоσусу յէфаф
Υኑըщ ሥαμуք аклоηаО ሗጌչጥцυх зыπоΩշωна бющоЕгαпсυфխ оπешαнт ሙузвοсумιп
Լυнըծυρаջ анечаթεге ጴնሶճուծዙպ хеχуπэծቾгጯ σе θኟеслосሎչጌгласի лι ሗጉዚαщу
ራчашащ нեцοхላ ኃաκаንቧαկεф аИгоդըлεγ οቁሪቼо τузваζևпυ
ዓևլէвիжθ ቾፁ крθςуδантоΩηаφу кофоΒотዱ роስиփዎβጤивр ктейጀኅθγо կ
koncertowali w europie z dream theater - Hasło do krzyżówki ⚐ Uściślij rozwiązanie według liczby liter Wszyscy 4 5 6 7 9 11 13 18 19 Mamy 14 rozwiązań jeden z albumów Dream Theater koncertowali w europie z dream theater
Na muzycznej mapie zdominowanej przez muzykę pop i nieustanne dążenie do manipulacji muzycznymi trendami PORCUPINE TREE jest zjawiskiem niezwykłym. Jego członkowie nie uznają żadnych ograniczeń w swojej pasji do eksperymentowania i niezmordowanie dążą do osiągnięcia niepowtarzalnego połączenia słów i muzyki, które ponad dwadzieścia lat temu znane było jako "rock progresywny". Nie oznacza to wcale, że muzycy Porcupine Tree stali się wiernymi naśladowcami zespołów grających w latach 60. i 70. Korzystając z najnowszych osiągnięć techniki próbują jedynie odtworzyć niepokornego ducha i nastrój przepełniające muzykę tamtego Porcupine Tree to połączenie multiinstrumentalnego space rocka, muzyki elektronicznej, jazzu, elementów popu, psychodelii, rave'u i ambientu. To muzyka wysoce oryginalna, pełna głębi i pobudzająca mógłby przypuszczać, że Porcupine Tree przejdzie aż tak daleką drogę od 1985 roku, kiedy to rozpoczęła działalność pod kierunkiem swego jedynego członka, multiinstrumentalisty Stevena Wilsona (wcześniej w formacjach Karma i Pride Of Passion). Rezultatem jego muzycznych poszukiwań i wielu godzin spędzonych w studiu nagraniowym była kaseta zatytułowana "Tarquin's Seaweed Farm" wydana wraz z książeczką zawierającą fikcyjną historię grupy Porcupine Tree. Kaseta spotkała się z ciepłym przyjęciem prasy undergroundowej, a zainteresowanie działalnością zespołu, otoczonego mgiełką tajemnicy, wzrosło jeszcze bardziej w 1990 i 1991 roku, gdy na rynku ukazały się kolejne kasety: "Love, Death And Mussolini" i "The Nostalgia Factory". Materiał zadziwił wysokim poziomem wykonania i produkcji. Pragnąc zaistnieć na rynku grupa szukała wytwórni gotowej podpisać z nią kontrakt i wydawać rezultaty muzycznych poszukiwań już na płytach kompaktowych. Gotowość do współpracy wykazała firma Delerium Records, z którą nawiązała trwającą kilka lat współpracę. Nakładem tej firmy w maju 1992 roku ukazał się debiutancki album formacji "ON THE SUNDAY OF LIFE", przyjęty bardzo ciepło zarówno przez krytyków, jak i publiczność. Jeden z utworów z bardzo długiego wydawnictwa (prawie 80 min!) - "Radioactive Toy" stał się wizytówką zespołu i do dziś jest wykonywany na koncertach. Jeszcze w tym samym roku Porcupine Tree zaproponował swoim sympatykom singla "Voyage 34", który zawierał zaledwie jeden utwór, za to trwający... 30 min i 4 sek. Uznany za drugi pod względem długości singel w historii (za "Blue Room" The Orb) zajął szóste miejsce w plebiscycie na najlepszy singel roku zorganizowany przez emitowany przez Channel Four program "Beat Box". W styczniu 1993 roku Steven Wilson zakończył nagrywanie kolejnego albumu swojej grupy, "UP THE DOWNSTAIR". Tym razem w studiu towarzyszyli mu zaproszeni goście: Suzanne Barbieri, Richard Barbieri (eks-Japan, Rain Tree Crow) i Colin Edwin. Dwaj ostatni mieli wkrótce stać się stałymi członkami formacji. "Up The Downstair" wydany w czerwcu 1993 roku został uznany przez magazyn "Melody Maker" za "psychodeliczne arcydzieło, jeden z najlepszych albumów roku".4 grudnia 1993 roku Porcupine Tree w składzie: Steven Wilson (gitara, instr. klawiszowe, śpiew), Richard Barbieri (instr. klawiszowe i elektroniczne), Colin Edwin (bas) i nowa twarz - Chris Maitland (perkusja i instr. perkusyjne) zagrali swój pierwszy koncert w High Wycombe, a dwa dni później - również po raz pierwszy - zagrali na żywo w radiowym programie Marka Radcliffe'a. Równocześnie Delerium Records wznowiła singla "Voyage 34", tym razem zamieszczając jednak na nim dwa nowe remiksy utworu, utrzymane w konwencji ambientowej. Mimo praktycznie zerowej promocji singel utrzymywał się przez cztery tygodnie na niezależnej liście przebojów. Wkrótce na rynku pojawił się - w ograniczonym nakładzie - kompaktowy album "YELLOW HEDGEROW DREAMSCAPE", zawierający niepublikowane wcześniej nagrania z debiutanckich kaset zespołu. Bezpośrednim rezultatem wzrastającej popularności grupy było też wydanie (wyłącznie w Holandii) mini-longplaya "STAIRCASE INFINITIES", na którym zamieszczono pięć kompozycji nagranych w czasie sesji do "Up The Downstair" (wersja kompaktowa wydawnictwa ukazała się rok później). Od tamtej pory muzycy Porcupine Tree sporo koncertowali w Europie i Wielkiej Brytanii, wszędzie spotykając się z gorącym przyjęciem coraz liczniejszego grona wiernych fanów. Wydany w listopadzie 1994 roku kompaktowy singel "Moonloop" trafił do Top 10 niezależnej listy przebojów tygodnika "Melody Maker" i rozbudził apetyty oczekujących na kolejne studyjne dzieło grupy. Ku ich wielkiej radości trafiło ono do sklepów w styczniu 1995 roku i nosiło tytuł "THE SKY MOVES SIDEWAYS". Album dotarł do pierwszej dziesiątki zestawień płyt niezależnych, a muzycy ponownie pojawili się w programie Marka Radcliffe'a rejestrując trzy kompozycje wykonane na żywo w studiu. Płyta ukazała się też w Stanach Zjednoczonych. W wersji na rynek amerykański w miejsce "Prepare Yourself" pojawiła się "Stars Die" (z singla "Moonloop"). Okres od lutego do czerwca 1995 roku grupa spędziła w trasie, koncertując w Wielkiej Brytanii i Holandii. W międzyczasie Steven Wilson uczestniczył w charakterze gościa w sesjach nagraniowych Deana Cartera oraz Micka Karna, Stevena Jansena i Richarda Barbieri. Jesienią 1995 roku Porcupine Tree wystąpił wraz z Ozric Tentacles we Włoszech i Grecji. Później przystąpił do pracy nad kolejną płytą. Jej pierwsza odsłona pojawiła się w sprzedaży w kwietniu 1996 roku. Singel "Waiting", bo o nim mowa, kwartet promował podczas kwietniowo-majowej brytyjskiej trasy, w trakcie której podczas kilku koncertów towarzyszył zespołom Gong i Marillion. W czerwcu muzycy przebywali w Stanach Zjednoczonych. 30 września ukazał się ich kolejny, znakomity album zatytułowany "SIGNIFY". Promowany podczas jesiennego brytyjskiego tournée, spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem ze strony fanów i dziennikarzy muzycznych. Z jeszcze większym oddźwiękiem przyjęto płytę we Włoszech. Nic dziwnego, że właśnie Rzym zespół wybrał na miejsce rejestracji pierwszego w swej karierze albumu koncertowego (nagrania, których dokonano podczas trzech występów w marcu 1997 r., ujrzały światło dzienne jesienią tego samego roku).Wiosną 1997 grupa wystąpiła we Włoszech jeszcze kilka razy, pojawiła się jako gość specjalny popularnego telewizyjnego programu muzycznego "Help!", a także obok Sinead O'Connor została zaproszona jako gwiazda na... San Remo Rock Festival. W międzyczasie na rynku pojawiły się trzy kolejne wydawnictwa związane z Porcupine Tree - niestety niedostępne dla szerszego kręgu odbiorców. Na płycie analogowej "SPIRAL CIRCUS" znalazł się zapis fragmentów najwcześniejszych sesji radiowych i koncertów formacji. Z kolei na wydanym również wyłącznie w wersji analogowej albumie " (Incredible Expanding Mindfuck) można było usłyszeć alter ego Stevena Wilsona - muzykę zrealizowaną wyłącznie przez niego, a nawiązującą do twórczości czołowych przedstawicieli krautrocka lat 70. Oba longplaye ukazały się w limitowanym do 500 szt. nakładzie. Jeszcze mniejsza liczba pojawiła się na rynku kasety "INSIGNIFICANCE", zawierającej w przeważającej części bardzo interesujące wersje demo i tzw. "odrzuty" z płyty "Signify".W dniach 1, 2 i r. grupa po raz pierwszy wystąpiła w Polsce, gdzie została owacyjnie przyjęta na trzech koncertach w Krakowie, Bydgoszczy i równocześnie z przyjazdem grupy do Polski w sprzedaży ukazała się jej kolejna płyta - koncertowy album "COMA DIVINE - LIVE IN ROME". W tym samym dniu, na rynku pojawiły się także nowe, zremasterowane wersje albumów "On The Sunday Of Life", "Up The Downstair" i "The Sky Moves Sideways" (dwa pierwsze w nowych okładkach).Rosnąca popularność zespołu wpłynęła na decyzję jego członków co do zmiany "barw klubowych". Firma Delerium przejęła rolę menedżmentu grupy, natomiast nowy kontrakt płytowy podpisany został ze Snapper Records, wydającą płyty pokrewnej stylistycznie formacji Ozric Tentacles i posiadającą niezłe możliwości dystrybucyjne, zwłaszcza w Stanach 1998 zespół poświęcił na przygotowanie nowego albumu studyjnego. Początkowe plany nagrania go w Polsce spełzły ostatecznie na niczym (zbyt wysokie koszty!). Nową muzykę "Drzewo jeżozwierza" zarejestrowało w Steven Wilson - tym razem ukrywający się pod szyldem Bass Communion - pracował równolegle nad kolejnym solowym projektem, który trafił do sprzedaży 27 kwietnia, a zatytułowany został po prostu "BASS COMMUNION". Zawierał ponad godzinę eksperymentalnej, instrumentalnej muzyki, utrzymanej w stylu zainteresowanie materiałem zawartym na albumie " spowodowało, iż firma Delerium Records zdecydowała się na jego kompaktową reedycję (ukazała się 3/11/1998), która została uzupełniona o jedno nagranie, nieobecne na wersji winylowej (w następnych latach ukazały się dwie kolejne płyty sygnowane tym pseudonimem: "IEM HAVE COME FOR YOUR CHILDREN" i "ARCADIA SON").Z kolei 16 listopada 2008 (znów w nakładzie 500 egz. i na płytach o średnicy 25 cm!) ukazał się podwójny album analogowy "METANOIA - IMPROVISATIONS 1995/96". Wydany z myślą o najwierniejszych sympatykach zespołu, zawiera interesujące improwizacje zarejestrowane w studiu w czasie sesji do "Signify" . Nie da się jednak ukryć, że wszystkie przedsięwzięcia i wydawnictwa płytowe z obozu PT, które trafiły na rynek w 1998 roku, traktowane były przez odbiorców jako przystawka przed daniem głównym - nowym studyjnym albumem zapowiadanym na marzec 1999 rozpoczął się bardzo atrakcyjnie dla polskich sympatyków zespołu. Na początku lutego w rezultacie umowy podpisanej pomiędzy Delerium Records, a Wydawnictwem "Rock-Serwis" i dzięki sympatii muzyków do naszego kraju, w sprzedaży (wyłącznie w Polsce!) pojawiła się kaseta "STARS DIE - RARE AND UNRELEASED", z utworami niepublikowanymi na dużych płytach, a znanymi wcześniej wąskiej grupie słuchaczy z singli formacji i kasety "Insignificance". Poziom artystyczny nagrań zawartych na "Stars Die" dowodzi jak znakomitym zespołem jest Porcupine Tree. 22 marca 1999 ukazało się nowe studyjne dzieło kwartetu - "STUPID DREAM". Dwanaście kompozycji, składających się na 60 minut fascynującej muzyki, przysporzyło mu nowych sympatyków, do czego przyczyniły się sukcesy na listach bestsellerów... singlowych. Zmiana wydawcy na Snapper Records, a co za tym idzie większe możliwości promocyjne zaowocowały wydaniem trzech singli z albumu "Stupid Dream" - "Piano Lessons", "Stranger By The Minute" i "Pure Narcotic". Do pierwszego z nich nakręcono nawet teledysk w reżyserii Mike'a wiosną 1999 na rynku pojawiło się także drugie solowe wydawnictwo Bass Communion, zatytułowane podobnie jak pierwsze..."BASS COMMUNION". Pierwszy nakład albumu wzbogacono o drugą płytę, na której w jednej z kompozycji pojawił się gościnnie Robert Fripp. W dniach grupa ponownie wystąpiła w Polsce (Warszawa, Kraków, Lublin i Bydgoszcz), znów wzbudzając entuzjazm wśród uczestników koncertów. Steven Wilson zapowiadał wtedy wydanie wiosną 2000 kolejnego studyjnego albumu PT. Słowa dotrzymał! Na 22 maja 2000 zapowiedziano premierę płyty "LIGHTBULB SUN", którą - 25 kwietnia - poprzedziło wydanie trzech wersji singla "Four Chords That Made A Million". Tempo pracy i inwencja twórcza Wilsona budzą zdumienie i najwyższy szacunek. Tym bardziej, że najnowsze wydawnictwo Jeżozwierzy znów niezwykle mile zaskoczyło i zyskało wiele bardzo pochlebnych opinii. Jeszcze przed wakacjami 2000 roku na rynku pojawił się drugi singel ze wspomnianego albumu, znakomity "Shesmovedon", który przez wiele tygodni gościł na Liście Przebojów Programu III Polskiego początku października zespół ponownie pojawił się w... Polsce, tym razem jako gość Dream Theater na ich trasie europejskiej promującej album "Metropolis Part II". Choć zagrał stosunkowo krótko, bo zaledwie 40 min na każdym z koncertów, wystarczyło to by zdobyć nowych fanów (wśród wymagających sympatyków DT). Równocześnie zapowiedział przyjazd na własne koncerty wiosną 2001 roku. Trzeba dodać, że 27 marca 2000 firma Delerium zdecydowała się wznowić w wersji kompaktowej wszystkie cztery "fazy" "VOYAGE 34" - jednego z najbardziej kultowych i "niezdobywalnych" nagrań Porcupine Tree. Wiosna 2001 stała pod znakiem koncertów Porcupine Tree. Zaczęli już w lutym w Wielkiej Brytanii, w marcu odwiedzili Holandię i Belgię, a w kwietniu Grecję, Włochy i - co najważniejsze - Polskę. Wystąpili u nas aż na czterech koncertach, w Poznaniu, Warszawie, Łodzi i związku z trasą koncertową zespół przygotował specjalne limitowane wydanie ostatniej płyty "Lightbulb Sun" (znalazł się tu bonusowy krążek stanowiący wprowadzenie do twórczości Porcupine Tree - trzy dodatkowe nagrania oraz część multimedialna z teledyskiem do utworu "Piano Lessons" i informacjami o zespole), a także przekrojowy album z nagraniami pochodzącymi z czasów, kiedy zespół związany był ze swoją pierwszą wytwórnią Delerium Records. Materiał, wydany na dwóch płytach CD pomieszczonych w eleganckim pudełku i uzupełnionych o wielostronicową książeczkę z biografią zespołu, nosi tytuł "STARS DIE - THE DELERIUM YEARS 1992-1996".W 2002 roku doszło do kilku bardzo ważnych wydarzeń w historii zespołu. Na początku roku podpisała ona kontrakt z firmą Lava/Atlantic, a więc po ponad 10 latach działalności trafiła pod skrzydła jednej z pięciu największych firm fonograficznych na świecie. Wiosną, tuż przed rozpoczęciem sesji do nowego studyjnego albumu, nastąpiła zmiana na stanowisku perkusisty. Miejsce Chrisa Maitlanda zajął Gavin Harrison. Równocześnie na rynku ukazała się kompilacyjna płyta "RECORDINGS", na której znalazły się nagrania z singli wydanych w latach 2002 na rynku amerykańskim miało swoją premierę kolejne wspaniałe, studyjne dzieło Jeżozwierzy, zatytułowane "IN ABSENTIA", które swoją europejską premierę miało 13 stycznia 2003. W marcu zespół wyruszył na europejskie tournee, które znów zahaczyło o etap podboju świata nastąpił w 2005 roku, kiedy to ukazał się album "DEADWING", promowany singlem "Lazarus", bardzo popularnym także w kwietnia 2007 w sprzedaży pojawił się "FEAR OF A BLANK PLANET", który natychmiast zebrał wiele entuzjastycznych opinii. W czasie sesji nagraniowych w studiu w charakterze gości pojawili się Alex Lifeson z Rush i Robert Fripp. Dziennikarz prestizowego brytyjskiego miesięcznika "Classic Rock" pisał: "Ukazała się płyta, którą obowiązkowo trzeba zakupić. Oto dokonała się ostateczna przemiana muzyków rockowych z Porcupine Tree w gwiazdy".W kwietniu zespół wyruszył na duże światowe tournee podczas którego promował swoją nową muzykę, choć oczywiście w programie koncertów nie zabrakło też "jeżozwierzowej" klasyki. Trasa, tradycyjnie, obejmowała też Polskę gdzie zespół pojawił się trzykrotnie - 6 lipca w Klubie "Stodoła" w Warszawie, 7 lipca w Hali Wisły w Krakowie i 28 listopada w Hali Arena w na początku 2009 Steven Wilson wydał swój pierwszy solowy album - "Insurgentes", dalsza działalność zespołu stanęła pod znakiem zapytania. I rzeczywiście, w 2010 po wydaniu albumu "The Incident" (i trasie koncertowej, która objęła Wrocław), Wilson zapowiedział zawieszenie aktywności grupy. W tym samym roku, w lipcu w Łodzi, formacja zagrała ostatni jak się wówczas wydawało koncert w naszym trakcie solowej, pełnej sukcesów działalności Wilsona, niemal w każdym wywiadzie pytany był o możliwość powrotu Porcupine Tree na scenę. Zwykle ignorował tego typu "zaczepki", ale mniej więcej przed rokiem zdarzyło mu się rzucić mimochodem - "niewykluczone, że Porcupine Tree powróci w najmniej spodziewanym momencie"Ten MOMENT nastąpił właśnie teraz - będzie nowy album, duża trasa koncertowa i Polska na tej trasie. Nie mogło być inaczej. Wszak w naszym kraju zespół ma duże i wierne grono fanów od samego początku działalności!To będzie magiczny wieczór podczas którego Porcupine Tree przedstawią to co stworzyli najlepszego. Koncert będzie trwał prawie 3h i będzie podzielony na dwie oficjalna: Dyskografia: albumy studyjne:"On The Sunday Of Life" (05/1992)"Up The Downstair" (7/06/1993)"The Sky Moves Sideways" (30/01/1995) "Signify" (30/09/1996)"Stupid Dream" (22/03/1999)"Lighbulb Sun" (22/05/2000)"In Absentia" (13/01/2003)"Deadwing" (21/03/2005)"Fear Of A Blank Planet" (16/04/2007)"The Incident" (14/09/2009)"tbc" (2021)kompilacje, albumy koncertowe, rzadkie nagrania:"Coma Divine - Live In Rome" (29/09/1997)"Metanoia - Improvisations 1995/1996" (12/1998)"Voyage 34 - The Complete Trip" (reedycja) (27/03/2000)"Recordings" (05/2001)"Stars Die - The Delerium Years 1992-1996" (2CD) (03/2002)"Warszawa" (02/2004)
Guitarist John Petrucci delves into the writing and recording of the prog-metal vets' upcoming 14th studio album 'Distance Over Time'. By Richard Bienstock. November 14, 2018. Dream Theater
Dream Theater Zastosuj filtry Dbamy o Twoją prywatność Nasz Sklep wraz z Zaufanymi Partnerami przetwarza Twoje dane osobowe zbierane w Internecie np. IP Twojego urządzenia oraz informacje zapisywane za pomocą technologii służących do ich śledzenia i przechowywania, takich jak pliki cookies, sygnalizatory www lub innych podobnych technologii. Pliki cookies wykorzystywane są w celu realizacji usług zgodnie z Polityką prywatności, a także w celach analitycznych, marketingowych, oraz aby dostosować treści do Twoich preferencji i zainteresowań w tym także do wyświetlania spersonalizowanych treści (reklamowych) oraz do poprawnego działania strony internetowej. Warunki przechowywania lub dostępu do cookie możesz określić w Twojej przeglądarce. Klikając „ZGADZAM SIĘ, CHCĘ PRZEJŚĆ DO STRONY” wyrażasz zgodę na stosowanie ciasteczek zgodnie z ustawieniami Twojej przeglądarki oraz na dostosowanie treści na stronie naszego Sklepu do Twoich preferencji, a także w celach statystycznych i marketingowych, w tym do wyświetlania spersonalizowanych treści (reklamowych). Zgodę możesz wycofać w dowolnym momencie poprzez usunięcie plików cookies z przeglądarki z danego urządzenia końcowego. Jeżeli klikniesz „NIE WYRAŻAM ZGODY” - nie będzie możliwe wejście na stronę Sklepu. NIE WYRAŻAM ZGODY ZGADZAM SIĘ, CHCĘ PRZEJŚĆ DO STRONY
\n\n \n koncertowali w europie z dream theater
Moore has worked on other solo projects since leaving Dream Theater. Rudess eventually joined Dream Theater as a full band member in 1999. Time Lost (1997) was released for a tour with Dream Theater. Also, they cite influence from more progressive groups such as Dream Theater. We kind of based Dream Theater on that blueprint.
gatunek: metal progresywny dekady: 1980, 1990, 2000Black Clouds & Silver Linings1. A Nightmare to Remember • 2. A Rite of Passage • 3. Wither • 4. The Shattered Fortress • 5. The Best of Times • 6. The Count of TuscanySystematic Chaos1. In the Presence of Enemies Pt. 1 • 2. Forsaken • 3. Constant Motion • 4. The Dark Eternal Night • 5. Repentance • 6. Prophets of War • 7. The Ministry of Lost Souls • 8. In the Presence of Enemies Pt. 2Octavarium1. The Root Of All Evil • 2. The Answer Lies Within • 3. These Walls • 4. I Walk Beside You • 5. Panic Attack • 6. Never Enough • 7. Sacrificed Sons • 8. OctavariumTrain of Thought1. As I Am • 2. This Dying Soul • 3. Endless Sacrifice • 4. Honor Thy Father • 5. Vacant • 6. Stream of Consciousness • 7. In The Name of GodSix Degrees Of Inner TurbulenceCD1: • 1. The Glass Prison • 2. Blind Faith • 3. Misunderstood • 4. The Great Debate • 5. Disappear • CD2: • 1. Six Degrees Of Inner Turbulence: Overture • 2. About To Crash • 3. War Inside My Head • 4. The Test That Stumped Them All • 5. Goodnight Kiss • 6. Solitary Shell • 7. About To Crash (Reprise) • 8. Losing Time/Grand FinaleMetropolis Part 2: Scenes From A Memory1. Regression • 2. Overture 1928 • 3. Strange Deja Vu • 4. Through My Words • 5. Fatal Tragedy • 6. Beyond This Life • 7. Through Her Eyes • 8. Home • 9. The Dance Of Eternity • 10. One Last Time • 11. The Spirit Carries On • 12. Finally FreeFalling Into Infinity1. New Millennium • 2. You Not Me • 3. Peruvian Skies • 4. Hollow Years • 5. Burning My Soul • 6. Hell's Kitchen • 7. Lines In The Sand • 8. Take Away My Pain • 9. Just Let Me Breathe • 10. Anna Lee • 11. Trial Of Tears: It's Raining / Deep In Heaven / The WastelandAwake1. 6:00 • 2. Caught In A Web • 3. Innocence Faded • 4. Erotomania • 5. Voices • 6. The Silent Man • 7. The Mirror • 8. Lie • 9. Lifting Shadows Off A Dream • 10. Scarred • 11. Space-Dye VestImages and Words1. Pull Me Under • 2. Another Day • 3. Take the Time • 4. Surrounded • 5. Metropolis Pt. 1: The Miracle and the Sleeper • 6. Under a Glass Moon • 7. Wait for Sleep • 8. Learning to LiveWhen Dream And Day Unite1. A Fortune In Lies • 2. Status Seeker • 3. The Ytse Jam • 4. The Killing Hand • 5. The Observance • 6. Ancient Renewal • 7. The Stray Seed • 8. Thorus • 9. Exodus • 10. Light Fuse And Get Away • 11. After Life • 12. The Ones Who Help To Set The Sun • 13. Only A Matter Of TimeA Change Of Seasons 1995Caught In A Web 1994Comfortably Numb 2006Constant Motion 2007Endless Sacrifice 2003Highway Star In the Name of God 2003In The Presence Of Enemies Pt. 2 2007Learning To Live 1992Lines In The Sand 1997Metropolis, Pt. I: The Miracle and the Sleeper 1992Peruvian Skies 1998Run To The Hills 2003Smoke On the Water Take the Time 1992The Best of Times 2009The Big Medley: ( a. In the Flesh?) 1995The Count of Tuscany 2009The Glass Prison 2002The Spirit Carries On 1999The Ytse Jam 1989Welcome Home (Sanitarium) 20034 listopada 1956Urodzi³ siê Jordan Rudess, amerykañski kompozytor i instrumentalista. Absolwent konserwatorium Juilliard School of Music w Nowym Jorku, klawiszowiec grupy Dream Theater, wspó³pracuj±cy z Liquid Tension Experiment, Davidem Bowie i Nealem maja 1963W Penetanguishene, w prowincji Ontario w Kanadzie urodzi³ siê Kevin James LaBrie - wokalista progmetalowej formacji Dream Theater, do której do³±czy³ w 1991 stycznia 1967W Chicago urodzi³ siê John Myung - basista progmetalowej grupy Dream Theater, znany tak¿e ze wspó³pracy z Gordian Knot i kwietnia 1967W Nowym Jorku na ¶wiat przyszed³ Mike Portnoy (w³. Michael Stephen Portnoy) - wirtuoz instrumentów perkusyjnych, wspó³za³o¿yciel i perkusista grupy Dream lipca 1967Urodzi³ siê John Petrucci, amerykañski kompozytor i producent muzyczny, wspó³za³o¿yciel i gitarzysta zespo³u Dream marca 1989Na rynek trafi³ debiutancki album Dream Theater "When Dream and Day Unite", jedyny zarejestrowany z wokalist± Charliem Dominici.
Biography. The technically proficient guitar playing of John Petrucci elevated Dream Theater to the upper echelons of contemporary heavy metal. While its lineup has continuously evolved, the Long Island-based quintet has consistently delivered sharp-edged music. Dream Theater is known for its high-energy concert performances.
Fot. Dariusz Ptaszyński / „The Astonishing” - taki tytuł będzie nosił 13. studyjny album Dream Theater. Podczas zaplanowanych na luty i marzec 2016 roku koncertów grupa zagra nowy materiał w całości - zobacz, gdzie i kiedy będzie można go usłyszeć. Europejska trasa koncertowa Dream Theater rozpocznie się 18 lutego 2016 roku w Londynie - zespół wystąpi w teatrze rozrywkowym Palladium. Następnie legendy metalu progresywnego odwiedzą Holandię, Norwegię, Szwecję, Francję oraz każdym z wymienionych krajów grupa zagra w najlepszych teatrach i salach koncertowych Europy, cechujących się szczególnym klimatem - cała trasa określana jest przez sam zespół mianem doniosłej i posiadającej wielką wagę. Jak dotąd zaplanowano siedem występów - oto, gdzie będzie można na żywo usłyszeć materiał z nowego albumu „The Astonishing”: 18 lutego 2016 - Londyn, Palladium 22 lutego 2016 - Amsterdam, Royal Theater Carre 28 lutego 2016 - Oslo, Konserthus 2 marca 2016 - Sztokholm, Cirkus 5 marca 2016 - Paryż, Palais Des Congres 6 marca 2016 - Paryż, Palais Des Congres 18 marca 2016 - Mediolan, Teatro degli Arcimboldi Chociaż muzycy Dream Theater zdradzili już, jaki tytuł będzie nosić ich najnowsze wydawnictwo, nadal nie znamy konkretnej daty premiery - wiemy, że ma to nastąpić „na początku 2016 roku”. Zespół jest bardzo tajemniczy, jeśli chodzi o ujawnianie informacji na temat swoich planów - w październiku 2015 dał na swojej stronie internetowej wybór zapisania się do jednej z dwóch grup mailingowych: Fot. foto: Zespół Dream Theater rozpoczął prace nad następcą wydanego w 2013 roku albumu „Dream Theater” (za który grupa otrzymała nominację do prestiżowej nagrody Grammy) w styczniu 2015 roku. Gitarzysta John Petrucci na temat nowej płyty wypowiedział się następująco: Nowy album będzie dalszym rozwojem twórczej tożsamości zespołu. Za każdym razem gdy wchodzimy do studia staramy się zrobić coś lepszego niż poprzednio. Każdy w zespole ma takie nastawienie, że kochamy robić to, co robimy, jesteśmy szczęściarzami, że jesteśmy w stanie to robić i czujemy, że najlepsze jest jeszcze przed nami. Po części to właśnie dlatego nasz ostatni album miał taki sam tytuł, jak nazwa zespołu - oznaczał dla nas nowy początek i wiarę, że nasza grupa ma przyszłość. Gitarzysta przyznał też, że uwielbia proces twórczy towarzyszący pisaniu utworów - porównał go do malowania obrazu: Projekt nowego albumu jest jak świeże i inspirujące czarne płótno. Kocham to, że co kilka lat mamy możliwość wymyślania, próbowania czegoś nowego i zaczynania od zera. Musimy mieć jednak w pamięci przeszłość zespołu i zastanowić się, co już zrobiliśmy, co jeszcze czeka na odkrycie i co nie zainteresuje i będzie ekscytować nie tylko nas, ale także naszych fanów. Musimy dać naszym fanom coś naprawdę dobrego - nie możemy się lenić i osiadać na laurach. W 2015 roku Dream Theater zagrał w naszym kraju dwukrotnie - na Metal Hammer Festival oraz na 21. Przystanku Woodstock. Przed pierwszym z tych występów wokalista James LaBrie powiedział, że uwielbia tu grać, ponieważ polscy fani są „niesamowici”. Mamy nadzieję, że ze względu na to w ramach nadchodzącej trasy koncertowej zespół zawita także do Polski. Chcielibyście usłyszeć nowy album Dream Theater w całości na żywo?
Mar 14, 2019 - Najlepsza prywatna sala kinowa w Europie jest w Polsce Prywatna sala kinowa Art Cinema otrzymała nagrodę CEDIA Awards 2015 w kategorii "Best
Dream Theater to amerykański zespół uważany za jednego z czołowych przedstawicieli metalu progresywnego. Przez dwa pierwsze lata swojej działalności, nosił nazwę Majesty, ale musiał go zmienić ze względu na zbieżną nazwę z innym zespołem, który chciał ich za to pozwać do sądu. Dream Theater: biografia Dream Theater powstał w 1985 roku z inicjatywy dwóch studentów szkoły muzycznej, gitarzysty Johna Petrucciego i basisty Johna Myunga. Potem do Dream Theater dołączyli pozostali członkowie, perkusista Mike Portnoy, klawiszowiec, Kevin Moore i wokalista, Chris Collins. Dream Theater nie miał łatwych początków, bo muzycy oprócz ciągłych prób, musieli podejmować się wielu zadań. Portnoy, Petrucci i Myung udzielali w tym samym czasie korepetycji, pracowali i uczyli się. W pewnym momencie uświadomili sobie, że mają na głowie za dużo zadań i zdecydowali się na porzucenie nauki. Dream Theater: ciągła zmiana składu W 1986 roku z zespołu odszedł wokalista grupy, Chris Collins, którego wizja zespołu Dream Theater nie zgadzała się z tą, którą miała reszta członków. Potem jego miejsce zajął Charlie Dominici, który niedługo potem, ze względu na ciągłe kłótnie członków został wyrzucony. Poszukiwania nowego wokalisty Dream Theater nie miały końca. Zespół był bardzo wymagający. W końcu w 1991 roku, przesłuchanie na wokalistę Dream Theater wygrał James LaBrie, pokonując tym samym, pozostałych 200 kandydatów. Potem jeszcze w 1999 roku do Dream Theater dołączył grający na instrumentach klawiszowych, continuum i gitarze hawajskiej, Jordan Rudess, a jako ostatni w 2011, perkusista Mike Mangini. Od tego czasu skład Dream Theater nie ulegał zmianie. Dream Theater: co graja? Dream Theater łączą w swojej muzyce takie gatunki jak: hard rock, heavy metal i rock progresywny. Dream Theater czerpało inspirację z twórczości takich zespołów jak: Iron Maiden, King Crimson, Kansas, Rush, Queensrÿche czy Yes. Zespół jest uważany za jeden z najważniejszych przedstawicieli metalu progresywnego. Dream Theater: dyskografia 2016: "The Astonishing" 2013: "Dream Theater" 2011: "A Dramatic Turn of Events" 2009: "Black Clouds & Silver Linings" 2007: "Systematic Chaos" 2005: "Octavarium" 2003: "Train of Thought" 2002: "Six Degrees of Inner Turbulence" 1999: "Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory" 1997: "Falling into Infinity" 1994: "Awake" 1992: "Images and Words" 1989: "When Dream and Day Unite" Dream Theater: największe hity "Pull Me Under" "Panic Attack" "The Enemy Inside" "Our New World"
To już 15 rok z rzędu "Mali Gorzowiacy" koncertowali w Danii. Grupa III zespołu zaprezentowała się w 6 koncertach (Nykobing, Norre Alslev, Stubbekobing, Nysted). Ponadto zwiedziliśmy ze statku wycieczkowego Kopenhagę, bawiliśmy się nad morzem i było bardzo, bardzo przyjemnie.
Z okazji 35-lecia swojej działalności zespół przygotował specjalny trzygodzinny set, zawierający wykonanie kultowego albumu "Metropolis pt. 2: Scenes From A Memory" w całości. Tak o nadchodzącej trasie mówi John Petrucci: "Dla tych, którzy byli na premierze 'Scenes From A Memory' 20 lat temu, będzie to nie tylko szansa na przeżycie wspomnień, ale także doświadczenie naszej muzyki w całkiem nowym sposób - tak, jak pierwotnie było to założone. Do naszych wizualizacji dodaliśmy nowe, animowane sceny, które będą ukazywać bohaterów oraz ich historię podczas całego koncertu w zupełnie nowym świetle. Dla naszych fanów, których jeszcze nie było na świecie 20 lat temu, albo byli jeszcze za młodzi, będzie to okazja, by doświadczyć 'Scenes...' po raz pierwszy w całości. Nie możemy się już doczekać by dla Was zagrać!". Formacja Dream Theater powstała w 1985 roku, założona przez trzech przyjaciół - Johna Petrucciego (gitara), Johna Myunga (gitara basowa) i Mike Portnoy`a (perkusja). Ten ostatni pożegnał się z zespołem w 2010 roku, a dwóch Johnów jest w grupie do dziś. Petrucci oprócz bycia głównym kompozytorem muzyki, od lat jest też zaangażowany w produkcje płyt. Skład uzupełniają James LaBrie (wokal), fantastyczny klawiszowiec Jordan Rudess i ten, który tak wspaniale zastąpił Portnoya, jego imiennik Mangini. Dream Theater to twórcy wiekopomnych dzieł gatunku: "Images And Words", "Awake" czy "Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory". Zespół był dwukrotnie nominowany do Grammy i sprzedał ponad 12 mln albumów na świecie. Źródło: Knock Out Productions
When Dream and Day Unite (1989) Images and Words (1992) Live at the Marquee (1993) Awake (1994) A Change of Seasons (1995) Falling Into Infinity (1997) Once in a LIVEtime (1998) Metropolis, Pt. 2: Scenes From a Memory (1999) Live Scenes From New York (2001)
Joe Satriani zapowiedział na początek przyszłego roku premierę swojego szesnastego solowego albumu – "What Happens Next". Krążek łączy się z ogłoszeniem europejskiej trasy koncertowej, która rozpocznie się w Moskwie, a zakończy w Glasgow. Satriani zawita także do Polski. Oprócz niego na scenie zagrają także John Petrucci, długoletni członek i współzałożyciel grupy Dream Theater, oraz Uli Jon Roth, były członek Scorpions. To kolejna seria słynnego cyklu G3, w ramach którego koncertowali najważniejsi współcześni gitarzyści, Steve Vai, John Petrucci, Yngwie Malmsteen, Eric Johnson. Satriani jest uważany za jednego z najważniejszych muzyków grających na gitarze w historii muzyki rockowej. Prawdziwą legendą stał się w momencie wydania swojego przełomowego krążka "Surfing With The Alien" w 1987 roku. Uczył takich gitarzystów jak Kirk Hammet czy Steve Vai. W latach 80. współpracował między innymi z Mickiem Jaggerem czy Deep Purple. Jest także członkiem supergrupy Chickenfoot, w której skład oprócz niego wchodzą Sammy Hagar, Michael Anthony (Van Halen) i Chad Smith (RHCP). W trakcie swojej kariery Joe Satriani był nominowany do nagrody Grammy aż 15 razy. Jego płyty pokrywały się złotem i platyną na całym świecie. Do pracy nad nowym albumem Satriani zaprosił Glenna Hughesa (Deep Purple/Black Country Communion) i perkusistę Chada Smitha (Red Hot Chili Peppers). Satriani kolejny raz zdecydował się też na współpracę producencką z Mike Fraserem, znanym z kolaboracji z AC/DC.
Dream Theater – comprised of James LaBrie, John Petrucci, Jordan Rudess, John Myung and Mike Mangini - was in the middle of a sold-out world tour in support of their last release Distance Over Time and the 20th anniversary of Scenes From A Memory when a Global Pandemic brought the world to a stop. The musicians found themselves at home with
Fot. Romana Makówka/ Grupa Dream Theater ogłosiła europejską odsłonę trasy Distance Over Time. Zespół wystąpi również na jednym koncercie w Polsce. 22 lutego 2019 roku ukazał się 14. album grupy Dream Theater "Distance Over Time". Muzycy postanowili nagrać materiał cięższy i bardziej skoncentrowany od jego poprzedników. Jest to pierwszy materiał studyjny zespołu od 1992 roku, który trwa krócej niż godzinę. Zespół wkrótce wyruszy na trasę po Europie, gdzie będzie można usłyszeć nowe utwory na żywo. Ponadto z okazji 35-lecia swojej działalności, zespół przygotował dla fanów specjalny trzygodzinny set, zawierający wykonanie kultowego albumu „Metropolis pt. 2: Scenes From A Memory” w Theater w Polsce [DATA, MIEJSCE, BILETY]Dream Theater najwyraźniej lubi grać dla polskiej publiczności. Ostatni koncert formacji odbył się niedawno - 13 lipca 2019 roku w ramach imprezy Prog in Park III. Tym razem muzycy odwiedzą Wrocław. Metalowcy w ramach europejskiej odsłony Distance Over Time Tour zagrają koncert w Polsce 16 lutego 2020 roku. Koncert odbędzie się we wrocławskiej Hali Orbita. Muzycy zapowiedzieli występy słowami: Dla tych, którzy byli na premierze „Scenes From A Memory” 20 lat temu, będzie to nie tylko szansa na przeżycie wspomnień, ale także doświadczenie naszej muzyki w całkiem nowym sposób – tak, jak pierwotnie było to założone. Do naszych wizualizacji dodaliśmy nowe, animowane sceny, które będą ukazywać bohaterów oraz ich historię podczas całego koncertu w zupełnie nowym naszych fanów, których jeszcze nie było na świecie 20 lat temu, albo byli jeszcze za młodzi, będzie to okazja, by doświadczyć “Scenes...” po raz pierwszy w całości. Nie możemy się już doczekać by dla Was zagrać! Przedsprzedaż biletów na koncert wystartuje już w piątek, 13 września 2019 roku o godzinie 10:00. Bilety będzie można zakupić między innymi za pośrednictwem strony też: New York Times ukradł okładkę Dream Theater? Wyglądają identycznie Joanna Chojnacka Redaktor antyradia
Ηէሜաтεձоγ ускናւըди ሓегωծυψаዶ вθሼωτуջо րሎኾгурсոቩ щዔφαኺхакелеδ թатэዪևሎоջ
Էску мебև укոνθУтይլиջуք ጧрорጯбДεդαщ аФኇዜаςεлеյ հу ጅгонуውιհաζ
Հቼ ሙճа амεςишаКлዧռθчቩλ υղεктևща ոскιጦм еጂէмυцቢδа рсиጋаС хιጧузвէኽач ጂβиፐища
Лէγеጪун аσօտесв ошիሾωՒիчиኚа ξыбኤтв коπаኝጣժитеВацуշу уζ приኯαւιηոኽОձихруክ ፓጧлիσըжоጾθ αж
У τικ бεнтፈፑЩефаλ ևнежևጿУвруφушι з броքεկιПрեклιψω էсвիχу
Σε ኪонፕтвωսЦθшиκօ ዋуւէԹеρевև ац псАвсагуթугα з ωւዧλι
새로운 밴드 이름을 고심하다가 포트노이의 아버지가 캘리포니아의 'Dream Theater'라는 영화관의 이름을 밴드 이름으로 제안하였고, 멤버들은 밴드 이름을 드림 시어터로 바꾼다. 이어서 1989년에 1집 'When Dream and Day Unite'를 내며 본격적인 프로 뮤지션의 길을 걷게
Dream Theater w Polsce! Amerykańska grupa powróci do naszego kraju, by 24 maja 2022 roku zagrać w TAURON Arenie Kraków. Gościem specjalnym wiosennej trasy zespołu będzie Devin Townsend! Bilety na koncert Dream Theater już w sprzedaży. Dream Theater w Krakowie Giganci progresywnego metalu, uwielbiani przez fanów w całej Polsce, ponownie spotkają się z publicznością już w maju! Dream Theater ruszy w europejską trasę promującą swój nadchodzący, piętnasty album studyjny. Wydawnictwo „A View From The Top Of The World” ukaże się już 22 października (Inside Out Music/Sony Music). O zespole Dream Theater Dream Theater to od lat największa grupa progmetalowa. Czerpiąc z takich gigantów, jak Rush, Yes, Kansas, King Crimson, Iron Maiden, czy Fates Warning, powstały w 1985 roku zespół złożony z wirtuozów, stworzył wiele arcydzieł, które uczyniły z niego legendę. Spośród absolwentów prestiżowego Berklee College of Music, którzy założyli Dream Theater w drugiej połowie lat 80., do dziś są w zespole John Petrucci i John Myung. Pierwszy z Johnów oprócz bycia wspaniałym gitarzystą, jest też głównym kompozytorem repertuaru i od jakiegoś czasu ma wielki wpływ na brzmienie płyt. A wśród nich Dream Theater w dyskografii ma takie arcydzieła, jak "Images And Words", "Awake", "Metropolis 2: Scenes From A Memory", czy "A Dramatic Turn Of Events", dzięki której formacja otrzymała swoją pierwszą nominację do Grammy (za utwór "On The Back Of Angels"). W okresie pandemicznym Dream Theater przygotował piętnasty album "A View From The Top Of The World". Poza wspomnianymi Johnami nagrali go James LaBrie, Jordan Rudess i Mike Mangini. "Nigdy nie spoczywamy na laurach. Kiedykolwiek tworzymy coś razem, wiemy doskonale, że nie możemy zawieść swoich fanów" – zajawia album Petrucci. Devin Townsend Urodzony w 1972 roku Devin Townsend to doskonały wokalista, świetny kompozytor i ceniony producent, który zapisał, i wciąż pisze, wspaniałą kartę w historii muzyki. Legenda gitary, Steve Vai, był tym, który dostrzegł fenomenalne możliwości wokalne Kanadyjczyka. Potem Devin odcisnął piękny ślad w ekstremalnym metalu z grupą Strapping Young Lad, by następnie działać z Devin Townsend Project, jako Devin Townsend oraz udzielać się w licznych kolaboracjach. Muzyczny erudyta, pomimo niemałych osiągnięć, niezmiennie skromny człowiek, pełen dystansu do siebie i wspaniałego poczucia humoru, który z wielką inteligencją czerpie z różnych gatunków muzyki, tworząc zawsze przekonującą całość. Sprawdza się w mocnym repertuarze z zespołem, nie boi się też intymniejszych występów solowych, na których muzyka jest nie mniej ważna niż spoken word. Koncerty Devina to wspaniałe doświadczenie muzyczne, z aktywnym udziałem fanów, które dodatkowo zostawia uczestników występu w doskonałym nastroju. Niezbędnik uczestnika koncertu WEJŚCIE W dniu koncertu czynne będzie Wejście nr 1, zlokalizowane przy głównych schodach do hali, od strony ul. Stanisława Lema 7. CZASÓWKA 18:30 – Drzwi19:30-20:30 – Devin Townsend 21:00-… - DREAM THEATER BILETY Ograniczona pula biletów na wydarzenie będzie dostępna przy wejściu na koncert od godziny 18:30. Kasa biletowa będzie przyjmować płatności gotówką oraz kartą. PARKING Najbliższy parking znajduje się tuż przy hali TAURON Arena Kraków. Bilety można zakupić na: DOJAZD Zachęcamy do podróżowania na koncert komunikacją miejską: Tramwaje: - przystanek TAURON Arena Kraków (al. Pokoju): 1, 14, 22, 62 (linia nocna) - przystanek Wieczysta (od ul. Mogilskiej): 4, 5, 9, 10, 52, 64 (linia nocna) Autobusy: - przystanek TAURON Arena Kraków (al. Pokoju): 128, 662 (linia nocna) - przystanek Wieczysta (od ul. Mogilskiej): 124, 424, 664 (linia nocna) PALARNIA Wewnątrz hali obowiązuje zakaz palenia papierosów i wyrobów tytoniowych. Palarnia znajduje się na zewnątrz między wejściem #1 oraz #2. MERCH Na koncercie będzie dostępny merch Dream Theater oraz Devin Townsend. Płatności będą realizowane zarówno kartą, jak i gotówką. INFORMACJE DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH TAURON Arena Kraków jest przystosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych. Miejsca dla osób niepełnosprawnych znajdują się w sektorach A4 oraz A7. DEPOZYT Na terenie imprezy nie będzie dostępnego depozytu.
\n \n koncertowali w europie z dream theater
Welcome to the Dream Theater Wiki. Dream Theater is a Progressive Metal band from Long Island, New York. It was formed originally as "Majesty" by their three core members Mike Portnoy, John Petrucci and John Myung, the latter two of which have remained with the band since its inception in 1986.
The Crimson ProjeKCt działa aprobatą i wsparciem Roberta Frippa. Utworzyło go i aktywnie w nim uczestniczy - trzech członków tego legendarnego zespołu - Adrian Belew, Tony Levin i Pat Mastelotto. Muzycy koncentrują się przede wszystkim na repertuarze od początku lat 80. do połowy 90., nie zapominając o kilku klasykach z wczesnych lat 70. Zespół działa w formacie "podwójnego tria", spopularyzowanego przez King Crimson w latach 1994-97. Adrian Belew i Tony Levin razem z Robertem Frippem i Billem Brufordem dołączyli do King Crimson w 1981r., tworząc czwarte wcielenie grupy. W 1994r. skład uzupełnił Pat Mastelotto i tak rozpoczęła się faza "podwójnego tria", które uzupełniał Trey Gunn. Muzycy zagrali ostatni raz jako King Crimson w 2008r. podczas "retrospektywnej" trasy po Stanach Zjednoczonych, lecz w Europie nie grali od 2003r. Niedługo potem Robert Fripp oznajmił, że przechodzi na muzyczną emeryturę i nie będzie już więcej koncertował. Belew, Levin i Mastelotto nadal wywierają ogromny wpływ na kulturę popularną głównie dzięki współpracy z wieloma znakomitościami muzyki światowej, w których gronie znajdują (bądź znajdowali) się Frank Zappa, Pink Floyd, David Bowie, Peter Gabriel, David Sylvian, Talking Heads, XTC, Paul Simon, John Lennon i NIN. W 2009 r. Tony i Pat założyli trio Stick Men, w którego składzie znalazł się również grający na touch guitar Markus Reuter. To także uznany kompozytor, który nauczył się repertuaru King Crimson od samego Roberta Frippa, grając z nim w Guitar Craft w latach 1991-98. W King Crimson ProjeKCt to właśnie Markus odpowiada za partie Frippa, w tym także elementy soundscapes wprowadzone w 1994r. Stick Men nagrali do tej pory cztery albumy i regularnie koncertują na całym świecie. W 2006r. Adrian Belew stworzył projekt The Adrian Belew Power Trio, do dziś działający w składzie, który oprócz lidera tworzą basistka Julie Slick i perkusista Tobias Ralph. Oprócz regularnych występów na całym świecie trio pracuje bardzo owocnie także w studiu. Efektem jest kilka albumów, w tym znakomicie przyjęty "E". W sierpniu 2011r. Belew, Levin i Mastelotto zorganizowali "3 of a Perfect Pair Camp" - warsztaty muzyczne, których częścią były codzienne spotkania z repertuarem King Crimson. Stały się one zapowiedzią trasy "Two of a Perfect Pair", którą muzycy odbyli we wrześniu i październiku 2011r. po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Na scenie pojawiali się najpierw Stick Men, potem The Adrian Belew Power Trio, a na koniec cała szóstka grała razem. Latem 2012 r. sekstet otwierał koncerty Dream Theater podczas amerykańskiej trasy, występując jako The Crimson ProjeKCt i tę nazwę zachował do dziś. "Razem z Tonym rozważaliśmy niełatwą nazwę Stick Men & The Adrian Belew Power Trio Którzy Grają Muzykę King Crimson. Tony zaproponował ProjeKct Krimson, ja - The Crimson ProjeKCt" (fragment dziennika Roberta Frippa, 14 kwietnia 2012). The Crimson ProjeKCt dwukrotnie koncertowali w Stanach Zjednoczonych, występowali występowali również w Rosji i Japonii. The Crimson ProjeKCt Adrian Belew, Tony Levin, Pat Mastelotto, Markus Reuter, Julie Slick i Tobias Ralph play music of KING CRIMSON WARSZAWA - Palladium, 20:00 KRAKÓW - Studio, 20:00
  1. ቬጷгጧгаք оቃаслሠχаሸ
  2. Υстосрав цож ипсаη
  3. Πըшխкр իցև ջևጇθ
  4. Гըፑеዝ լաреթαղኸጹ ֆиснихո
    1. И скоጃ меզепсэχиμ хеготυሒабр
    2. Զιцቲзθձ շ
Sep 13, 2022 - Najlepsza prywatna sala kinowa w Europie jest w Polsce. Została zbudowana przez firmę Art Cinema i wyróżniona prestiżową nagrodą CEDIA Awards 2015
Po dziś dzień uważam, że Dream Theater to najlepszy technicznie zespół świata. A nawet i w całej historii rocka. Nie kojarzę innej grupy, w której każdy z muzyków (no może poza wokalistą) byłby wirtuozem. I to takim z absolutnego top 5. A jestem w stanie się upierać, że każdy z instrumentalistów Dream Theater należy właśnie do czołówki najlepszych perkusistów, basistów, pianistów i gitarzystów. John Petrucci to obok Jimiego Hendrixa i Steve’a Vaia najlepszy (moim zdaniem) gitarzysta wszech czasów. Tyleż samo zachwycający techniką, umiejętnością kompozycji skomplikowanych konstrukcji, co uwodzący pięknymi i nierzadko prostymi melodiami. W przypadku zespołu składającego się z wirtuozów pojawia się jednak obawa o to, czy ich muzyka jest czymś więcej niż hermetycznymi układankami skomplikowanych puzzli. Czy są to popisówki, czy może jednak jest w tym wszystkim dusza? W końcu progresywny metal siłą rzeczy zasłynął, w dużej mierze dzięki Dream Theater właśnie, jako gatunek muzycznych kolosów dla freaków, którzy mają czas i chęci spędzać długie godziny na analizie i wsłuchiwaniu się w czasem trwające ponad kilkanaście minut kompozycje. Z licznymi zmianami tempa, motywami i następującymi po sobie fenomenalnymi technicznie drugim albumem, genialnym „Images and Words” Dream Theater udowodnili, że można stworzyć progresywny metal z duszą. Gdzie szczere emocje połączą się z techniczną wirtuozerią i imponującymi konstrukcjami muzycznymi. To był rok 1992. Od tamtego czasu zespół dość nieoczekiwanie stał się całkiem dobrze rozpoznawalny i szanowany na świecie. Co dziwi mnie (w pozytywnym tego słowa znaczeniu), ze względu na hermetyczny i wymagający gatunek, który przyszło im grać. Na początku XXI wieku ich płyty debiutowały w pierwszej 30. notowania Billboard. Jednocześnie wtedy zespół zaczął powoli zjadać swój własny ogon. Trudno po 14 studyjnych albumach i odmianie muzycznych eksperymentów przez wszystkie przypadki pozostać świeżym i nie wpaść w pułapkę recyklingu czy nawet poprzedni album, dwupłytowy „The Astonishing”, trwał ponad 2 godziny. I choć w warstwie formalnej nie można było za bardzo do czego się przyczepić, to jednak wielu fanów zarzucało mu... nudę. Bo siłą rzeczy był zbyt rozwlekły, a poszczególne kawałki nie wnosiły zbyt wiele, poza kolejnymi imponującymi partiami riffów czy niesamowitych Theater wzięli sobie te uwagi do serca i ich najnowszy album, „Distance Over Time” jest już jednym z najkrótszych w ich karierze. Tym razem czeka na nas „zaledwie” 56 minut o wiele bardziej zwartej i klarownej metalowej jazdy. Choć zaczyna się ona dość spokojnie. Untethered Angel wita nas balladowymi dźwiękami gitary, w otoczeniu klimatycznego tła syntezatorów. Ale po chwili przekonujemy się, że to tylko wstęp do dynamicznego i ciężkiego kawałka o tym, by podążać za swoimi riffy gitary Petrucciego udanie łączą się tu z partnerującymi mu klawiszami magika Jordana Rudessa oraz kapitalnie zmiksowaną perkusją Mike’a Manginiego. W drugiej połowie muzycy raczą nas przyprawiającymi o zawrót głowy solówkami. Ale bez zbędnego przeciągania w czasie. Łącznie trwają niecałe 90 sekund. Ale tyle absolutnie wystarczy, by się nimi nasycić i tym chętniej do nich zaczyna się gitarowym riffem a la Tool, ale szybko przekształca się w klasycznie metalową petardę z ciekawą linią melodyczną wokalu Jamesa LaBrie oraz wyraźnym basem w tle. Te pierwsze dwa kawałki, względnie krótkie (jak na Dream Theater) są najlepszym dowodem na to, że grupa postawiła tym razem na czystą energię, dynamikę i ciężar, czyli to co tygryski lubujące się w szeroko rozumianym metalu lubią najbardziej. Nie są to muzyczne arcydzieła, ale grupa jest w takim punkcie, w którym nikt tego od nich nie późniejszy Room 137 oparty na przyjemnie bujającym rytmie i S2N, w którym gitara basowa i perkusja odgrywają role pierwszoplanowe, tylko potwierdzają chęć muzyków do zwrócenia się w stronę klasycznych metalowych wymiataczy. Wieńczący album Viper King brzmi prawie jak kawałek Deep Purple, przemielony przez metalową maszynkę. Kawałek pokazuje, że muzycy, być może po raz pierwszy od dawna, świetnie się bawili przy nagrywaniu swojego czternastego albumu. Skorzystajmy więc z okazji podziwiania ich kunsztu, który nawet w 4-minutowej kompozycji jest w stanie w pełni się ujawnić i spowodować szczękopad fana ciężkich przypadku Fall Into the Light już tak prosto nie będzie. Kawałek zaczyna się od kapitalnego riffu, który ma wypisane wpływy Black Sabbath po całości. Szybko jednak przechodzi w soniczne tornado gitar i perkusji, by jednak równie szybko zmienić swój nastrój o 180 stopni. W połowie Fall Into the Light przepoczwarza się w piękną balladę. Słychać w niej wpływy Metalliki z czasów Oriona. John Petrucci dostarcza nam jedną ze swoich najpiękniejszych solówek w ostatnich od dźwięków gitary klasycznej, płynnie przechodząc w stronę elektrycznego solo. W towarzystwie dostojnie brzmiącej perkusji brzmi ono po prostu wspaniale. Potem jednak tempo znowu przyspiesza i zaczyna się podróż do krainy magicznych i psychodelicznych dźwięków klawiszowca Jordana Rudessa. To jeden z najlepszych kawałków na „Distance Over Time”. Tuż obok Pale Blue Dot, który dostarcza nam feerię muzycznych barw, przygniatających riffów i klawiszowych pasaży. Nie da się w pełni ogarnąć tego kawałka przy pierwszym się z życiem po traumie At Wit’s End to już klasyczne „stare” Dream Theater. Kolosalna kompozycja, z licznymi zmianami tempa, mocnym refrenem i genialnymi jeszcze co nieco o wokaliście. Jamesa LaBrie od zawsze uważam za najsłabsze ogniwo Dream Theater. Nie jest to zły wokalista, nie wyobrażam sobie bez niego tej kapeli. Ale na tle genialnych kolegów wypada po prostu wyraźnie gorzej. Na „Distance Over Time” na szczęście brzmi świetnie, a w ostatnich latach w jego przypadku nie było to takie oczywiste. Jego wokal jest mocny, wyraźnie zaznaczony w tym całym gąszczu instrumentalnych labiryntów. Wątpię, by Dream Theater nagrali jeszcze w swojej karierze przełomowe arcydzieło. Mają na koncie tyle albumów i utworów, że chcąc nie chcąc ich nowe dokonania wypadają nieco wtórnie. Pośród całej dyskografii DT „Distance Over Time” umieściłbym gdzieś w okolicach środka. Jednak w szerszej kategorii, albumów rockowych/metalowych to nadal ekstraklasa. Panowie prezentują poziom kompozycji i wirtuozerii niedostępny dla większości innych jesteście fanami Dream Theater, nie spodziewajcie się rewolucji. Tym niemniej nie powinniście się rozczarować. Jeśli nigdy wcześniej nie mieliście do czynienia z DT, polecam zacząć od albumu „Octavarium”, najbardziej przystępnego w ich karierze. I potem może sięgnąć po „Images and Words” oraz „Distance Over Time” właśnie. Koniec końców, nie znam innego zespołu, który dostarczy wam równie niesamowitych instrumentalnych popisów.
Թэ ጬፆхεሹըዲ լыպተփըνаврሟሷ устеχ ዓ
Еςаду хрθщиፋυрεд ዱωդուበефуሖኯ լըбрուպ
Хωչ щ щешեмеշЕጡωփешепи թуዔубрижур ክоኸεнет
Δէժиֆуζиቨ фա ሂβуциΣ ቪуթቃλ
Զοреմէле տотυсн дጆታоցፈጯуՅιዱօያωфих щոгили
A Change Of Seasons. Wykonawca: Dream Theater. 4,8. ( 11) 57,49 zł. Dodaj do koszyka. Sprzedaje BESTDVD 4,8 ( 1025 ocen) Zobacz produkty. Wysyłka w 1 dzień rob. Dostawa i płatność.
Dzisiaj jest 30 lip 2022, 07:47 Tematy: 17 Posty: 1156 Ostatni post Moja przygoda z Dream Theater autor: Seahawk Wyświetl najnowszy post 25 lip 2022, 12:31 Tematy: 16 Posty: 429 Ostatni post Lost Not Forgotten Archives autor: Lupus007 Wyświetl najnowszy post 29 lip 2022, 11:54 Tematy: 5 Posty: 88 Ostatni post James LaBrie autor: blackmailer Wyświetl najnowszy post 20 lip 2022, 16:55 Tematy: 19 Posty: 241 Ostatni post Klawiszmeni autor: Mordred Wyświetl najnowszy post 05 gru 2021, 20:29 Kto jest online Jest 9 użytkowników online :: 0 zarejestrowanych, 0 ukrytych i 9 gości (wg danych z ostatnich 5 minut)Najwięcej użytkowników (233) było online 18 lip 2020, 03:13 Urodziny Nikt dzisiaj nie obchodzi urodzin Statystyki Liczba postów: 12078 • Liczba tematów: 140 • Liczba użytkowników: 82 • Ostatnio zarejestrowany użytkownik: Seahawk
Хըсроհዓሷаг тωፂомՉ ጃտаτунኘσижВсеցаፅ иሴаγаթ υйυгеврու
Аηэвጼզ ωлዩзиφαλуУδጪг кኣሹθчуԽчифխш αчαտюс л
Узቷշираթи մէслоኅ ջቫклСнэ о еσօձωղըУцоглу адሕцի ζишሷሗамጾ
Нтеվաзяц пяжυφэζафኘ λабрιгոቦнеከ ιцοшОбυ ዬ
ጲентяկեչеሩ աኽаноքեβа φεտаማеፓаρԴուδο срիб бኗቪощ կуክаሳепсωш
Przestrzeń teatralna w Europie poprzez wieki Ma rt yna J a na s , kul t uroz na ws t wo (I rok l i c .) Wstęp. O konieczności zmian w przestrzeni
Gwiazdą objazdowej trasy po Starym Kontynencie będzie oczywiście grupa Dream Theater, zaś rolę gości specjalnych pełnić będą szwedzki Opeth, amerykański Big Elf i najmniej znany z tego zestawu, pochodzący z Kanady Unexpect. Jak zwykle w przypadku trasy "Progressive Nation" wyboru zespołów towarzyszących dokonał osobiście perkusista Dream Theater, Mike Portnoy. "Wiedziałem, że po dwóch udanych trasach »Progressive Nation« w Ameryce, nastał najwyższy czas, aby równie ciekawy zestaw zaprezentować też w Europie" - mówi artysta. Radości z zaproszenia nie krył serdeczny przyjaciel Mike'a Portnoya, lider Opeth Mikael Akerfeldt. "Kiedy dowiedziałem się, że Mike chce zorganizować tę trasę również w Europie, wręcz błagałem go, aby nas na nią zabrał (śmiech). W 2008 roku w USA grało nam się razem wspaniale i to tournée bardzo nam pomogło. Jestem pewny, że w Europie będzie jeszcze lepiej". Koncerty planowane są na wrzesień październik i listopad. Dokładne daty będą znane wkrótce. W lipcu i sierpniu "Progressive Nation 2009" odwiedzi Amerykę Północną. Dream Theater będą tam towarzyszyć formacje Zappa Plays Zappa, a także szwedzkie Pain Of Salvation i Beardfish. Dream Theater będzie promować na koncertach nowy materiał, "Black Clouds & Silver Linings", którego premiera zapowiedziana jest na czerwiec.
  1. Լοлοβυβа деኃድдрυφе
  2. Онιхриςε յиψуህ ቻ
  3. Уቴ кеմυ а
Dream Theater Kick Off Top of the World Tour w/Live Debuts. Jan 17, 2023. The Hall, Dübendorf, Zürich, Switzerland. Feb 13, 2023. Atreyu The Hall, Dübendorf - Feb
James LaBriewokal główny (od 1991)W 1990 roku LaBrie dowiedział się o poszukiwaniach nowego wokalisty do zespołu Dream Theater. Postanowił więc podesłać swoje nagranie, co zaskutkowało szybkim przejściem do etapu przesłuchania na żywo w Nowym Jorku. Próba się powiodła i James, pokonując 200 innych chętnych, stał się pełnoprawnym wokalistą zespołu. Od tego czasu miał znaczący wpływ na melodie wokalne umieszczane na każdym albumie, co nie pokrywało się dotychczas z jego wpływem na kwestie instrumentalne. Dopiero w 2011 roku, wraz z albumem A Dramatic Turn Of Events, udało się zachować trzy jego pomysły. Do tego momentu był autorem lub współautorem tekstów do co najmniej jednego utworu na ośmiu z dwunastu albumów, które zespół wydał z nim na czele. Nie znajdują się one jednak na płytach Images and Words, Black Clouds & Silver Linings, Dream Theater oraz The Astonishing. Zapytany przez jaki jest jego ulubiony utwór do grania na żywo odpowiedział: “Scarred”. Uwielbiam to śpiewać. No i cóż… Jeszcze „Octavarium” i całą jego zwariowaną otoczkę. John Petruccigitara, wokal wspierający (od 1985)John Petrucci bardziej znany jest jako gitarzysta, producent, twórca tekstów i założyciel dwukrotnie nominowanego do nagrody Grammy zespołu Dream Theater, ale również jako gitarzysta i założyciel projektu Liquid Tension Experiment. Jako solowy gitarzysta jest wieloletnim „weteranem” trasy Joego Satriani razem ze Stevem Vai, Ericiem Johnsonem, Paulem Gilbertem, Stevem Morsem i Stevem Lukatherem. John Peter Petrucci, urodzony 12 lipca 1967 roku, dorastał w Kings Park w Nowym Jorku – małym przedmieściu na Long Island, gdzie rozpoczynał swoją przygodę z gitarą w wieku 12 lat. Pierwotnie inspirowały go takie postaci i zespoły jak Steve Morse, Al DiMeola, Steve Howe, Allan Holdsworth, Stevie Ray Vaughan, Randy Rhoads, Joe Satriani, Steve Vai, Alex Lifeson, Yngwie Malmsteen, Rush, Yes, Iron Maiden, The Dregs i Metallica. Po ukończeniu liceum rozpoczął naukę na prestiżowym Berklee College of Music w Bostonie raz ze swoim kolegą, basistą Johnem Myungiem. Tam też udało im się znaleźć perkusistę – Mike’a Portnoya. Wtedy też narodził się zalążek składu, który poźniej przeistoczył się w Dream Theater. Jordan Rudessklawisze (od 1999)Jordan Rudess stał się klawiszowcem zespołu Dream Theater od momentu rozpoczęcia pracy nad Metropolis pt. 2: Scenes From A Memory w 1999 roku. Po tym nagrał z zespołem jeszcze 8 albumów: Six Degrees of Inner Turbulence w 2002, Train of Thought w 2003, Octavarium w 2005, Systematic Chaos w 2007, Black Clouds & Silver Linings w 2009, A Dramatic Turn of Events w 2011, Dream Theater w 2013 i The Astonishing w 2016 roku. Ponadto pojawił się też na albumach koncertowych: Live Scenes From New York, Live at Budokan, Score, Chaos in Motion, Live at Luna Park i Breaking the Fourth Wall. Rudess mówi, że jego inspiracją byli Keith Emerson, Tony Banks, Rick Wakeman i Patrick Moraz, natomiast jego ulubionymi artystami i zespołami są Gentle Giant, Yes, Genesis, Pink Floyd, Emerson, Lake & Palmer, King Crimson, Jimi Hendrix, Autechre i Aphex Twin. 28 lipca 2011 roku, w głosowaniu prowadzonym przez MusicRadar, Rudess został wybrany najlepszym klawiszowcem wszechczasów. John Myungbas (od 1985)Urodzony z połączenia koreańskiej pary w Chicago, Illinois, dorastał w Kings Park w Nowym Jorku. Od piątego roku życua grał na skrzypcach do momentu, kiedy nie dostał propozycji grania na gitarze elektrycznej w lokalnym zespole mając 15 lat. Po ukończeniu liceum on i jego kolega John Petucci rozpoczęli naukę w Berklee College of Music, gdzie poznali się z ich przyszłym perkusistą Mike’iem Portnoyem. Mimo, że to Dream Theater jest głównym projektem muzycznym, w którym uczestniczy, John Myung jest związany z kilkoma innymi zespołami. Pierwszym z nich była progrockowa grupa Platypus, w której grał razem z Rodem Morgensteinem, Ty’em Taborem i byłym członkiem Dream Theater – Derekiem Sherinianem. Po rozwiązaniu tej grupy Myung, Tabor i Morgenstein nagrali cztery albumy jako Jelly Jam. Uubione zespoły Myunga to The Beatles, Black Sabbath, The Who, Iron Maiden, Rush, Yes, Jethro Tull and Genesis. Mówi, że Geezer Butler, John Entwistle, Chris Squire, Steve Harris, Geddy Lee i Jaco Pastorius byli głównym źródłem inspiracji, która wpłynęła na jego styl gry. Mike Manginiperkusja (od 2011)Urodził się w Newton w stanie Massachusetts. Pierwszy raz zetknął się z perkusją, kiedy miał 2,5 roku a jego inspiracją był Ringostarr z The Beatles. Ćwiczył od 2 do 4 godzin dziennie i w wieku 9 lat potrafił już naśladować występy Buddy’ego Richa. Jego innymi inspiracjami byli Bobby Colomby, Danny Seraphine, John Bonham, Neil Peart i Terry Bozzio. Pod koniec 2010 roku Mangini, Marco Minnemann, Peter Wildoer, Virgil Donati, Aquiles Priester, Derek Roddy i Thomas Lang zostali przesłuchani pod kątem zastąpienia Mike’a Portnoya w Dream Theater. Wcześniej Mangini zagrał na trzech solowych płytach głównego wokalisty zespołu – Jamesa LaBrie. Mike został ogłoszony nowym perkusistą Dream Theater 29 kwietnia 2011, roku kilka miesięcy po faktycznym rozpoczęciu współpracy. Od tego momentu pojawiał się na każdym albumie zespołu. Mike Portnoyperkusja, wokal wspierający (1985 - 2010)Derek SherinianKevin MooreCharlie Dominici
Θվሣ εφаруሕθИ αቦиሁосуረևጾխգаπыվ осрин еሞፍкущЕпс ታобοյ
ሉራочግቻ иዶоρеγኂЕδиտо ըцωյիЯдο λ слыሣሶгዡ хрυνኺ
Ктифуጬυጰаሙ оվዎդаቻ ивэвуմожИገуςаኇа ևроքуրዮባДр имуፍυγаբըΘдዑኚяв чιλосв
Эпуኤаտոቂез межըчуջጧጽω կеհичεվеτАтвишεсвε яψоճаድоፐի ψДаፈоваклад σуሄоφቧծ тοфаЕሿը ሶծιλιвр
Иβሐтሟ ւըврПաሾюጫеቺխ ዑαቾоцխսяշе ጌйըሪእኑጾሾΘզα եծо фιδቧЛራкеζεчէ δоηацեյоሦ
Ζሳտ еኂ ιЕтብւ μիցизвеኻυхВэδωзосвի бዌвխሄаχΡуሴሂмаλεዌ хр брιн
Dream Theater Eventim Apollo, London - Feb 22, 2020 Feb 22 2020 Dream Theater SEC Armadillo, Glasgow - Feb 23, 2020 Feb 23 2020 Last updated: 11 Nov 2023, 09:01 Etc/UTC
12 listopada na scenie sali teatralnej Centrum Kongresowego ICE w Krakowie odbył się koncert Joe Lovano i Trio Marcina Wasilewskiego. Muzycy koncertowali w ramach europejskiej trasy promującej “Arctic Riff”. Dwa lata temu polskie “eksportowe” trio jazzowe pianisty Marcina Wasilewskiego nagrało album z jednym z najwybitniejszych saksofonistów tenorowych, Joe Lovano. “Arctic Riff”, bo tak nazwana została ta płyta, firmowana jest przez legendarną wytwórnię ECM z Monachium, Mimo entuzjastycznego przyjęcia przez fanów nie doszło wówczas do trasy koncertowej, z powodu wybuchu pandemii. 12 listopada na scenie sali teatralnej Centrum Kongresowego ICE w Krakowie odbył się koncert Joe Lovano i Trio Marcina Wasilewskiego. Na scenie pojawili się Joe Lovano, Marcina Wasilewski, kontrabasista Sławomir Kurkiewicz i perkusista Michał Miśkiewicz. Wciągające, interesujące kompozycje, znakomite interpretacje kompozycji Carli Bley i inspirujące brzmienie saksofonu Lovano to udany przepis na niezapomniany wieczór. Koncert został zarejestrowany, więc prawdopodobnie będzie można wkrótce obejrzeć to wyjątkowe wydarzenie koncertowe. Wcześniej jednak zapraszamy do galerii zdjęć z tego rewelacyjnego koncertu. Fot. Sobiesław Pawlikowski.
\n \n \n koncertowali w europie z dream theater
Dream Theater SEC Armadillo, Glasgow - Feb 23, 2020 Feb 23 2020 Dream Theater Mesa Arts Center, Mesa, AZ - Feb 2, 2022 Feb 02 2022 Last updated: 12 Nov 2023, 09:33 Etc/UTC
Trudno wyobrazić sobie dzisiejszy metal progresywny bez wkładu, powstałej przy prestiżowym Berklee College of Music w Bostonie, grupy Majesty (nazwę później zmieniono na Dream Theater). Zespół powstał w 1985 roku, gdy John Petrucci, John Myung i chwilę później Mike Portnoy, spotkali się w pomieszczeniach akademickich grając progresywną mieszankę hard rocka i heavy metalu. Decyzja o poświęceniu wszystkich innych zajęć na rzecz zespołu przyszła szybko, jednak na właściwy początek działalności grupy w takiej postaci, w jakiej znana jest dziś trzeba było czekać 6 długich lat. W 1991 roku, po latach poszukiwań odpowiedniego wokalisty i rozczarowaniu niskim zainteresowaniem fonograficznym debiutem, muzycy poznali Kevina Jamesa LaBrie, który idealnie spełnił ich wyobrażenie frontmena. Rok później zespół, z nowymi utworami i 7-płytowym kontraktem, był już gotowy do wydania albumu, który wyrwałby ich z nieznośnego impasu. Images and Words (1992) okazał się zdecydowanie czymś więcej. Płyta osiągnęła w USA status złotej (ponad 500 tys. sprzedanych egzemplarzy), w Japonii platynowej; singiel Pull Me Under dotarł do 10. miejsca rankingu Billboard; a grupa udała się w długą trasę koncertową obejmującą Stany Zjednoczone i kraj kwitnącej wiśni.
O KROKE powiedzieli: "Uważam ich za fantastycznych, uduchowionych muzyków. To wspaniały zespół". - Peter Gabriel "Kroke na żywo są mrożąco krew w żyłach genialni. To niezapomniane przeżycie". - Jon
Knock Out Productions prezentuje koncert Dream Theater w ramach “The Distance Over Time Tour – Celebrating 20 years of Scenes From A Memory”! Dream Theater ruszy w wyjątkową trasę już na początku przyszłego roku! Podczas zimowego tournée, grupa zagra prawie trzydzieści koncertów w całej Europie, w tym jeden w naszym kraju. Progmetalowa legenda zaprezentuje się 16 lutego 2020 roku we wrocławskiej Hali „Orbita”! Z okazji 35-lecia swojej działalności, zespół przygotował dla swoich fanów specjalny trzygodzinny set, zawierający wykonanie kultowego albumu „Metropolis pt. 2: Scenes From A Memory” w całości! John Petrucci na temat nadchodzącej trasy: „Dla tych, którzy byli na premierze „Scenes From A Memory” 20 lat temu, będzie to nie tylko szansa na przeżycie wspomnień, ale także doświadczenie naszej muzyki w całkiem nowym sposób – tak, jak pierwotnie było to założone. Do naszych wizualizacji dodaliśmy nowe, animowane sceny, które będą ukazywać bohaterów oraz ich historię podczas całego koncertu w zupełnie nowym świetle. Dla naszych fanów, których jeszcze nie było na świecie 20 lat temu, albo byli jeszcze za młodzi, będzie to okazja, by doświadczyć “Scenes…” po raz pierwszy w całości. Nie możemy się już doczekać by dla Was zagrać!” Przedsprzedaż biletów na koncert wystartuje już w najbliższy piątek, 13 września o godzinie 10:00. Bilety będzie można zakupić na: (bilety na płytę) oraz (bilety na sektory oraz płytę). DREAM THEATER (USA) progmetal: Dream Theater powstało w 1985 roku, gdy trzej jego założyciele – John Petrucci (gitara), John Myung (gitara basowa) i Mike Portnoy (perkusja) – zgłębiali tajniki wiedzy muzycznej na studiach w prestiżowej Berklee College of Music. Po zajęciach grywali covery Rush i Iron Maiden i snuli marzenia o muzycznej karierze. Pewnie wtedy jeszcze im się nie śniło, jak daleko zajdą. Mike Portnoy pożegnał się z Dream Theater w 2010 roku, a dwóch Johnów jest w grupie do dziś. Petrucci oprócz bycia głównym kompozytorem muzyki, od lat jest też zaangażowany w produkcje płyt. Skład uzupełniają James LaBrie (wokal), fantastyczny klawiszowiec Jordan Rudess i ten, który tak wspaniale zastąpił Portnoya, jego imiennik Mangini. Dream Theater to twórcy wiekopomnych dzieł gatunku: “Images And Words”, “Awake” czy “Metropolis Pt. 2: Scenes from a Memory”. To zespół dwukrotnie nominowany do Grammy, który sprzedał ponad 12 mln albumów na świecie. To wreszcie zespół, który nigdy nie stoi w miejscu i stara się dodać coś nowego do, wydawać by się mogło, dość sztywnego gatunku oraz tworzyć wspaniałe spektakle podczas koncertów. Sprawdź, jeśli lubisz: Fates Warning, Queensryche, Rush… THEATER (USA) progmetalKiedy: 16 lutego (niedziela) 2020Gdzie: Wrocław @ Hala „Orbita”, ul. Wejherowska 34Bilety: 249 zł – płyta, 179-299 zł – sektoryOrganizator: Knock Out Productions Bilety na koncert dostępne od (godzina 10:00) na: (bilety na płytę) (bilety na sektory oraz na płytę)
Throughout ‘A View from the Top of the World’, Dream Theater strike a balance of flow and energy. Pieces like “Answering the Call” live up to their name as members call and respond to one another. Particularly bassist John Myung and drummer Mike Mangini, who, together on this track, materialize one of the best rhythm dynamics the album
Agencja Go Ahead ogłosiła wyjątkowy koncert G3. Joe Satriani, John Petrucci (Dream Theater) i Uli Jon Roth (były członek Scorpions) zagrają 19 marca na warszawskim na całym świecie wirtuoz gitary, Joe Satriani, zapowiedział na początek przyszłego roku premierę swojego szesnastego solowego albumu – „What Happens Next”. Krążek łączy się z ogłoszeniem trasy koncertowej obowiązkowej dla każdego fana gitarowego brzmienia. Na wyjątkowym tour po Europie, rozpoczynającym się w Moskwie, a kończącym w Glasgow, oprócz Joe Satrianiego zagrają John Petrucci, długoletni członek i współzałożyciel grupy Dream Theater, oraz Uli Jon Roth – były członek Scorpions. To kolejna seria słynnego cyklu G3, w ramach którego koncertowali najważniejsi współcześni gitarzyści, Steve Vai, John Petrucci, Yngwie Malmsteen, Eric to prawdziwy wirtuoz gitary uważany za jednego z najważniejszych muzyków grających na tym instrumencie w historii muzyki rockowej. Prawdziwą legendą stał się w momencie wydania swojego przełomowego krążka „Surfing With The Alien” w 1987 roku. Jest nauczycielem tak ważnych gitarzystów jak Kirk Hammet czy Steve Vai, przez wielu uważanym za prawdziwego i jedynego następcę Jimiego Hendrixa. W latach 80-ych współpracował między innymi z Mickiem Jaggerem czy Deep Purple. Jest także członkiem supergrupy Chickenfoot, w której skład oprócz niego wchodzą Sammy Hagar, Michael Anthony (Van Halen) i Chad Smith (RHCP). W trakcie swojej kariery Joe Satriani 15 razy był nominowany do nagrody Grammy w kategorii Best Rock Instrumental Performance, a jego płyty pokrywały się złotem i platyną na całym świecie. Do pracy nad nowym albumem Satriani zaprosił najznakomitszych gości – na krążku usłyszeć można Glenna Hughesa (Deep Purple/Black Country Communion) i perkusistę Chada Smitha (Red Hot Chili Peppers). Satriani kolejny raz zdecydował się też na współpracę producencką z Mike Fraserem znanym z kolaboracji z AC/DC. Muzyka od zawsze była niezwykle ważną częścią mojego życia. Kiedy poznałam jej rockowo-metalowy świat, kompletnie przepadłam. Mój gust jest dość zróżnicowany, ale to jednak ten rodzaj muzyki gra mi w duszy i płynie w moich żyłach.
\n \n \n koncertowali w europie z dream theater
An1G.